Loading
  • 21 Aug, 2019

  • By, Wikipedia

Chiang Klang District

Chiang Klang (Thai: เชียงกลาง, pronounced [tɕʰīaŋ klāːŋ]; Northern Thai: เจียงก๋าง, pronounced [tɕīaŋ kǎːŋ]) is a district (amphoe) in the northern part of Nan province, northern Thailand.

Geography

South of Chiang Klang. The mountains to the west are part of the Phi Pan Nam Range

Neighbouring districts are, from the north clockwise, Thung Chang, Pua, Tha Wang Pha and Song Khwae.

The eastern part of the district is in the Luang Prabang Range mountain area of the Thai highlands.

History

The minor district (king amphoe) was created on 20 June 1968, when the four tambons, Puea, Chiang Klang, Chiang Khan, and Na Rai Luang, were split off from Thung Chang district. It was upgraded to a full district on 16 November 1971.

Administration

The district is divided into six sub-districts (tambons), which are further subdivided into 59 villages (mubans). There are two townships (thesaban tambon) in Chiang Klang District. The first one is Chiang Klang, which covers parts of tambon Chiang Klang, Puea, and Phaya Kaeo. Another is Phra Phutthabat Chiang Khan, which covers tambons Phra Phutthabat and Chiang Khan. There are a further four tambon administrative organizations (TAO).

No. Name Thai name Villages Pop.
1. Chiang Klang เชียงกลาง 12 7,643
2. Puea เปือ 15 6,970
3. Chiang Khan เชียงคาน 5 1,699
4. Phra That พระธาตุ 10 3,860
8. Phaya Kaeo พญาแก้ว 7 3,412
9. Phra Phutthabat พระพุทธบาท 10 5,289

The missing numbers are the tambon which now form Song Khwae District.

References

  1. ^ ดร.กระมล ทองธรรมชาติ และคณะ, สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม ม.1, สำนักพิมพ์ อักษรเจริญทัศน์ อจท. จำกัด, 2548, หน้า 24-25
  2. ^ ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งท้องที่ตั้งเป็นกิ่งอำเภอ (PDF). Royal Gazette (in Thai). 85 (54 ง): 1755. June 18, 1968. Archived from the original (PDF) on March 24, 2012.
  3. ^ พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอปลาปาก อำเภอเชียงกลาง อำเภอปากชม อำเภอบ้านม่วง อำเภอพังโคน อำเภอดอนสัก อำเภอพนม อำเภอเวียงสระ อำเภอสังคม และอำเภอหัวตะพาน พ.ศ. ๒๕๑๔ (PDF). Royal Gazette (in Thai). 88 (123 ก): 745–748. November 16, 1971. Archived from the original (PDF) on February 24, 2012.